Als een deur plots wordt gesloten,
gaat een ander van het slot
Leef je droom door hem te delen
Geef de sleutel niet aan ‘t lot

Geef niet op, Geef niet toe
Geef wat iemand nog niet heeft
Geef je tijd, Geef je liefde,
Geef waardoor beleving leeft

Blijf staan, waar iemand struikelt
Ga door waar iemand stopt
Sta op, waar and’ren zwijgen
Want een gevend hart dat klopt

Wie strijden kan in tijden van
verlies en tóch verblijden kan
Wie ondanks dat toch strijden kan
Heeft een gevend hart dat klopt

Geef niet op, Geef niet toe
Geef wat iemand nog niet heeft
Geef je tijd, Geef je liefde,
Geef waardoor beleving leeft

Dus geef het mee, en geef het door
wat een ander soms vergeet
Geef het weer, Geef het echt,
Want wie geven kan, die leeft

Laat de kilte van de stilte je niet grijpen als hij komt
Maar geniet, beleef en houd vast aan dat wat je overkomt
Het omarmen van de warmte van een arm om je heen
Geven kun je niet alleen

Uit het niets…

Uit het niets is alles anders
Uit het niets is grote angst
Niet wetend wat er komen zal

Niet wetend wat er gaat

Pijnlijk afscheid van je haar

Die nare slang weer in je neus

Het is de wereld op zijn kop

Je hebt helaas geen keus

Puberzorgen zijn verdwenen

Wat gister groot was, is nu klein

Het voelt oneerlijk en gemeen

Het zou niet zo mogen zijn

Uit het niets is alles anders
Als de grote angst bestaat
Niet wetend wat er komen zal

Niet wetend wat er gaat

Met je handen als een kommetje

vang jij tranen van verdriet

Er vormt een klein rond spiegeltje

Waar jij elke keer, elke keer weer hoop inziet

Hoe je het doet? Je rockt het hard!

Een stoere meid met superkracht

Hoe kwetsbaar ook, je vecht toch door

Terwijl je huilend lacht

Geen strijd blijft ongestreden
Mama’s kus die de pijn verzacht

Papa’s armen om je schouders
Terwijl je huilend lacht

In het niets…

In het niets is alles anders

En ga jij voor beterschap

Niet wetend wat er komen zal

Niet wetend wat er gaat

Dag’lijks verse bloemen, lieve briefjes
Hij gaf mij een gouden ketting met smaragd
Dat weekend in Parijs besloot ik: wij hebben geen toekomst
Want ik had liever Praliné gehad

Choco choco choco chocolade 2x
Heren, let goed op: geef je vrouw wat zij verdient
Choco choco choco chocolade

Met vrienden aan de tapas, zelf wat maken
Helaas ging het dessert aan mij voorbij
Toen Sanne op die avond met een kaasplank aan kwam zetten
Was het klaar: deze vriendschap is voorbij

Choco choco choco chocolade 2x
Het is toch niet zo moeilijk: lavacake, bonbons of brownie
Choco choco choco chocolade

Het hitteplan werd serieus genomen
Mijn baas bracht waterijs in overvloed
Toen ik tot mijn schrik zag dat de magnums dus ontbraken
Wist ik zeker: ontslag! Toch? Op staande voet.

Choco choco choco chocolade 2x
De nood met deze hitte was voor mij dus hazelnoot
Choco choco choco chocolade

Na jaren veel proberen, en veel wensen
Gaf ons kleine meisje kleur aan ons bestaan
Maar een koemelk allergie en ook van pinda’s gaat ze dood – ook bij sporen van?
Er was geen and’re optie… dan dit kindje af te staan.

Choco choco choco chocolade 2x
Een levensles geleerd, weet nu wat pure liefde is
Choco choco choco chocolade

Allemaal! – Polonaise

Choco choco choco chocolade 2x
Soms is het leven bitter, voeg dan zelf wat suiker toe
Choco choco choco chocolade 3x

Het was kwart voor januari, ik was 5 en ik dacht na

Ik wilde zijn zoals mijn broer, hij was al 8 en volgens pa

al groot genoeg om op te blijven, pa wist alles, ik dacht toen

dat wanneer ik later groot ben, ik volwassen kan gaan doen

Het was negen over lente, ik was 8 en dacht dat ik

mijn grootste lessen echt zou leren als ik droomde met mijn blik

Op oneindig, als ik al 12 zou zijn

Maart, april, mei zal het om het even zijn

Geen tijd te verliezen, ik weet steeds meer niet

Ik wil seizoenen met tijd

Het was tien over half juli, ik was 12 en dacht dat ik

een eigen mening zou gaan vormen als ik 16 jaar aantik

Maar meer vragen blijven komen, het wijzer worden neemt de tijd

Oktober neemt een loopje met me, morgen wordt verleden tijd

Het was even over herfst, ik was 16 en had gedacht

Dat mijn route naar volwassen, mij al .verder had gebracht       

Inmiddels 9 voor november, een uur wijzer achteruit

Haastig gespoed, ik wil vooruit

Geen tijd te verliezen, ik weet steeds meer niet

Ik wil seizoenen met tijd

Zoenen met tijd

Zet de tijd heel even stil, ik ben de tel inmiddels kwijt

Blik op de horizon gericht en ik blijf rennen, maar de tijd

tikt de seizoenen langzaam weg. (Ik) Besef wel dat ik ouder word,

Maak me wijzer, stop de wijzer, wijs de weg, ik schiet tekort

Bij het zien van nieuwe tijd, is daar nog steeds de horizon

Onbereikbaar als voorheen, maar ik weet . toen ik begon

leek de weg misschien wat korter, ik wist nog niet wat ik niet weet

Laat me leiden
Geef mij de vlag en ik loop wel voorop
Laat me leiden
Met steun achter de rug zie ik er tegen op
Om de touwtjes te pakken en om keuzes te maken
Uit de angst om mezelf en regie kwijt te raken

Laat me leiden
Geef mij de kaart en ik wijs mij de weg
Laat me leiden
Als ik aan het roer sta, staat niets in mijn weg
Om wat weerstand te bieden, om mijn lessen te leren
Niets dat mij prikkelt om opnieuw te proberen

Dus laat me lijden
Leer mij de les die ik nooit leren wil
Laat me lijden
Geef mij de pijn, waardoor ik het verschil
Tussen hebben en missen, tussen haat en gemis ken
De pijn die laat zien waar ik liever voor weg ren

Dus ik laat me leiden.
Ik geef me over aan morgen en dan
Laat ik me leiden
Stribbel niet tegen en zie wat er van
Mijn leven terecht komt, welke kaders mij keren  
Welke pijnen ik aangrijp om mijn lessen te leren

Nananana

Ik heimwee naar de liefde, naar de liefde zonder fout

Liefde zonder filter, liefde zonder voorbehoud

Liefde zonder voicemail, zonder bellen met een beeld

Zonder standaard, zonder keuze, Liefde zonder wat er scheelt

Ik heimwee naar de liefde zonder vinkjes in het blauw

Liefde zonder Selfie, zonder het passen van de mouw

Zonder lipstick of mascara, zonder hashtag Live laugh love

Zonder siliconen, Liefde zonder ‘nog niet af’.

Ik heimwee naar de liefde, zonder rugzak zonder rits

Liefde zonder ‘maar misschien’, liefde zonder mits

Liefde zonder gender, zonder show en neonlicht

Zonder dubbel glas, zonder een tweede gezicht

Ik heimwee naar de liefde, liefde zonder diamant

Zonder ‘wat als’ zonder ‘wie weet’, liefde zonder waar het strandt  

Zonder herkenning van een nummer, zonder bevestiging online

Liefde zonder muren, liefde zonder Valentijn

Ik heimwee naar de liefde, liefde met mijn ogen dicht

Liefde in vertrouwen, op de tast, in evenwicht

Heimwee naar de eenvoud

Ik heimwee naar de liefde met wat liefde in ‘t verschiet

Liefde zonder woorden, liefde zonder lied

Liefde zonder heimwee

Ik stond jaren langs de weg
en bood hulp aan iedereen
Ik was maximaal 1 km lopen
Dag en nacht, door weer en wind
Mijn gele kleur zag je meteen
Maar nu kan je mij voor een prik op Marktplaats kopen

Ooit was ik de held
Ik heb jullie opgevangen
Maar ik ben de afgelopen jaren afgedankt
Ik ben niet meer nodig
Ik ben vervangen
Het nieuwerwetse volk: u wordt bedankt!

Ik heb altijd trouw gediend

De rechterhoek was mijn terrein

Ik reisde rond, het Koningshuis ging met me mee

Verzamelaars likten hun vingers bij me af

‘k verdiende stempels

Maar nu stuurt niemand mij meer mee

Ik ben niet meer nodig

Ik ben vervangen

Het nieuwerwetse volk: u wordt bedankt! 

Jaren gloeide ik van trots

Ik kon avonden verrijken

Ik bood verlichting, bij jou thuis en in de stad

En ik weet, je kunt peertjes
niet met appels vergelijken

Maar wat heeft Hallogeen of LED dat ik niet had?

Ik was altijd jouw roze bril
Door mij dacht jij nog niet aan morgen
En duurden dagen soms een week en soms een jaar
Door mij deed denken er niet toe
Door mij bestonden er geen zorgen
Was alles lichtjes en was niets jou nog te zwaar
Ik liet al jouw knuffels leven
Was elke stoel, een hut of boot
Ik maakte jou met slechts één pen een kunstenaar
Jouw lepel werd door mij vliegtuig
Ik maakte alles extra groot
Maar waarom ben ik nu steeds vaker onbereikbaar?

Ooit was ik de held
Ik leerde jou verlangen
En we deden nog niet aan gezond verstand
Ik ben zo hard nodig
Maar niet te vangen
Wijzer van de tijd: je wordt bedankt 

Vraag mijn voeten eens ten dans en neem mijn buik uit eten
Neem mijn billen eens op schoot
Bezorg mijn hoofd de dag van mijn leven
en lach met mij mijn tanden bloot
Laat mijn ogen eens ontdekken wat ze nog nooit hebben gezien

Ga met mijn oor naar een concert en neem mijn arm op sleeptouw
Pluk met mijn vingers eens de dag
Steek je nek eens naar me uit en draai je hand eens voor me om
Bezorg mijn mond de grootste lach
Wees eerlijk naar mijn ziel en sluit dan vriendschap met mijn hart

En oohh… je moet me leren kennen, zonder iets te zeggen
En ohhh… reik ik je mijn vinger, dan geef je ik mijn hele hand

Vertel geheimen tussen neus en lippen door
En wees jezelf ten voeten uit
Ga met mijn haren waaien op het strand
en neem mijn slaap een avond uit
Wees een schouder aan mijn zijde, dan heb ik een been om op te staan

En oohh… je moet me leren kennen, zonder iets te zeggen
En ohhh… reik ik je mijn vinger, dan geef je ik mijn hele hand

En oohh… je moet me leren kennen, zonder iets te zeggen
En ohhh… reik ik je mijn vinger, dan geef je ik mijn hele hand

Wat leuk dat u gekomen bent. Ach jeetje, eerste rij?
Ik zie u nu al denken: ‘Heeft ze het nou tegen mij?’ JA!
De mensen achterin zijn slim, die dachten ‘cabaret.’
Maar je hoort niks en je ziet geen kut, dus eerste rij is fijn hè?!

U heeft vast een verwachting van wat u vandaag gaat zien.
Ik kan u vast vertellen: ’t is uw geld waard en misschien
trekt zij wel haar bh uit of kots ik in de wc.
We zijn tenslotte twintigers, dus daar doet u het maar mee.

Heeft u uw telefoon gecheckt? Nee, niet op stil, zet uit!
Al zit je op rij 100, echt, we pikken u eruit!
Maar we zijn nu wel benieuwd: wat trekken wij voor volk aan?
Dus meneer de technicus, mag het zaallicht even aan?

Mijn God, doe maar weer uit, ik zie direct de grijze kleur.
Oké, ze hebben geld, maar zelfs gitaar gaat in mineur.
Ik krijg spontaan een burn-out, ‘k raak depressief, vervroegd bejaard.
Ik ben hier echt te jong voor, jullie zijn me dat niet waard.

Nou, nu we hier dan toch zijn, dan zit er niks anders op.
U bent drie keer onze leeftijd, let u dus extra goed op.
Voor mij is zij zij, ik ben ik, dus ik ben zij voor haar
Voor mij is zij niet meer dan ik. Wees jij naar mij toen jij zei ‘ik’?
Voor u ging dit vast ook te snel. Welkom bij Zij en Ik, HEEY!

Weer een ander excuus
verpakt in andermans woord
En steeds weer mooier dan je bedoelt
gewoon omdat het zo hoort.

Zo’n dag waarop de wekker weer een einde aan je droom maakt
en je verkeerde been stapt als eerst uit bed.
Alles wat er moet gebeuren, is bij voorbaat al mislukt.
En dat je koffie in de theepot hebt gezet.

Zo’n dag waarop er op de mat een blauwe enveloppe valt
En je een rode sok vindt in de witte was.
Zo’n dag waarop het weekend nog akelig ver weg lijkt
en de buurkat kotst op je terras.

Wanneer het buiten regent, wees dan zelf de zon in huis.
Negeer een keer een misgelopen kans.
En ben je weer alleen, voer dan gesprekken met jezelf
Zet een stap vooruit en ontspring daardoor de dans.

Zo’n dag waarop je net te laat bent en de goede bus mist
en de chocola het wint van je dieet.
Na een veel te lange werkdag stort de regen op je neer
en een zeurend kind maakt de ramp compleet.

Wanneer het buiten regent, wees dan zelf de zon in huis.
Negeer een keer een misgelopen kans.
En ben je weer alleen, voer dan gesprekken met jezelf.
Zet een stap vooruit en ontspring daardoor de dans.

Wanneer het buiten regent, wees dan zelf de zon in huis.
Negeer een keer een misgelopen kans.
En ben je weer alleen, voer dan gesprekken met jezelf.
Zet een stap vooruit en ontspring daardoor de dans.

Vergeet het glas dat half leeg is, vergeet het protocol
Want met een druppel fantasie, is dat glas weer halfvol.

Vroeger als klein meisje ging ‘k bij opa op bezoek.
Hij nam me dan op schoot en las me voor uit een dik boek.
Het verhaal van een prinsesje, ze had alles wat ze wou.
En vanaf dat moment wist ik wat ik worden zou.

Maar dan hoor ik papa ruzie maken met mama in de hal
en besef ik dat het leven geen sprookje worden zal.

Meisjes plagen, zoentjes vragen. Jongens vond ik stom.
Maar later speelde ik bij hem zo vaak als het maar kon.
Een kusje op zijn wang. Hij hield mijn hand vast op het plein.
Hij beloofde mij te trouwen ‘als we grote mensen zijn’.

Maar echt iets serieus dat was bij mij nooit het geval.
Dus besef ik dat het leven geen sprookje worden zal.

Mijn lichaam ging zich vormen. Met onzekerheid naar school.
Kriebels in mijn buik en mijn hart sloeg steeds op hol.
Wat is er aan de hand? Ik ben er met mijn hoofd niet bij.
Met Valentijn een roos, denkend ‘Hij is het voor mij’.

Ik zag hem met een ander en door die gebeurtenis
besef ik dat het sprookje de grootste onzin is.

Denkend aan mijn toekomst en op zoek naar vastigheid.
Een langere relatie, dat werd toch wel eens tijd.
Een blonde, knappe man; hij was het helemaal voor mij.
Praten over trouwen en zelfs kids komen voorbij.

Maar ieder weekend komt het drankorgel naar boven in mijn vent.
En besef ik dat het sprookje voor mij niet is bestemd.

Jij geeft mij al mijn dromen terug. Nu nooit meer dat gemis.
En nu besef ik dat ons leven het ware sprookje is.

Mannen, mannen,
mannen, mannen

Mannen meuren,
treuren en ze zeuren

Mannen zweten,
vreten en laten scheten

Mannen knoeien,
stoeien en bemoeien

Mannen stinken,
drinken en verlinken

Mannen plagen,
klagen, álle dagen

Mannen, mannen,
mannen, mannen

Mannen boeren,
loeren, gaan naar de hoeren

Mannen kijken,
zeiken en vergelijken

Mannen beweren
dat ze zelden masturberen

Want mannen liegen
Mannen, ja ze bedriegen

Mannen trouwen,
maar vergeten dat te onthouden

Want mannen vrijen
bij voorkeur met meer partijen

Mannen, mannen,
mannen, mannen

‘s Ochtends stond mijn koffie klaar, mijn wekker was jouw gulle lach
Jij sloeg alle insecten dood en deed het licht uit, elke nacht
En als ik vroeg om maandverband, nam jij standaard chocolade mee
En wat van mij was, was van mij, maar dat van jou was van ons twee

Elke avond feest; jij de Bob, ik de Rosé
En Ludo en Janine versloegen altijd PSV

Maar ik geniet nu van mijn leven, zonder jou en jouw bestaan
Ik hoef geen rekening te houden, trek me niets van niemand aan
Die koffie was toch niet te zuipen en die spin vermoord ik zelf wel
Wat voel ik mij gelukkig
Het is beter zonder jou

Uren aan de wandel samen, schoppend tegen golven aan.
Je weet: het wordt weer laat vandaag. Dan laat jij een klein lampje aan.
Trots als je bent, raak jij op feestjes niet over mij uitgepraat
Samen Netflix kijken, in dat uurtje voor het licht uit gaat

Een flesje wijn op ons, precies genoeg voor met z’n twee
En hoe slecht mijn grap ook is, jij lacht altijd met me mee

Maar ik geniet nu van mijn leven, zonder jou en jouw bestaan
Ik hoef geen rekening te houden, trek me niets van niemand aan
Ik kijk op 1 avond 2 seizoenen en die wijn komt ook wel op
Wat voel ik mij gelukkig
(Ik voelde me zelden zo gelukkig)
Het is beter zonder jou

Uren wachten op jouw thuiskomst en een kus, dat komt nog wel
De jaloezie als trots bij elke blik en bloos, dat is niet meer
Ik leef mezelf, zonder dat jij of iemand zich in mij vergist
Er is nu niemand die mij mist

Want ik geniet nu van mijn leven, zonder jou en jouw bestaan
Ik hoef geen rekening te houden, trek me niets van niemand aan
Mijn toekomst moet nog komen, mijn verleden is geweest
Wat voel ik mij gelukkig
‘k voelde me zelden zo gelukkig
‘k voel me intens gelukkig
Ja ik voel me zielsgelukkig

Wat voel ik mij gelukkig
‘k voelde me zelden zo gelukkig
Ik mis jou gelukkig

Vrouwen, vrouwen,
vrouwen zijn te vertrouwen

Vrouwen meten,
weten en niet vergeten

dat de vrouwen strijken
en wassen, zonder te zeiken

Vrouwen stralen
en behalen zonder te falen

Vrouwen baren,
iets wat geen man kan evenaren

Vrouwen; ze klaagt niet,
maar ze faket waar de man tekort schiet

Toen jij die ene keer
Weet je nog toen daar
Ik ben toch ook maar
Misschien ooit nog een keer
Ach, jij kon zo goed
Heb ik wel genoeg
Zo mooi als jij toen
Ik graag bij jou

Zo blij als ik was als
Zij wist mij altijd
Zo vrij als toen ik
Ik hoop dat het soms
Leven zoals zij
Blij toen hij mij zo
Zou ik dat wel
Kon het maar weer toen

Wil te graag, wil te snel
Houd het vast, het schiet voorbij
lijst het in, vergeet het niet
blijf erbij, verlies het niet
laat niet los, grijp niet mis
glip niet weg, herinner me zoals… ik

Ik zou zo graag
Oh, jij kon zo mooi
Hoe heb ik ooit
Fijn hoe jij mij toen
Nooit heb ik meer dat
Had ik jou niet toch
Zou jij nog eens dan
Jij leerde mij omdat

Ik weet nog hoe jij
Het is te laat voor nu
Graag zoals jij toen
Weet je nog toen wij
Het is zoals alsof
Zo veilig als ik toen
Jij kon mij zonder iets
Graag zie ik het nog

Wil te graag , wil te snel
Houd het vast, het schiet voorbij
lijst het in, vergeet het niet

Blijf erbij, verlies het niet
laat niet los, grijp niet mis
glip niet weg, herinner me zoals…

Hmmmm….
herinner me zoals… ik.

Als ik de hele dag in bed wil blijven liggen
Of als ik spontaan de oceaan over wil zwemmen
Als ik zonder training de marathon wil lopen
Houd me dan niet tegen

Als ik de linkerschoenen in Moskeeën wil gaan jatten
Of als ik wil ervaren hoe mijn auto rijdt op diesel
Als ik mijn oppaskindje goede wijn wil leren drinken
Houd me dan niet tegen

En als ik aan een dove man op straat wil gaan vertellen dat het luchtalarm afgaat
Houd me dan niet tegen

Als ik in de Jumbo in het vriesvak wil gaan liggen
Als ik een omelet van Fipronil eitjes wil eten
Als ik de kleinste baby van de buurt wil leren roken
Houd me dan niet tegen

Als ik mijn nieuwe luchtbuks wil testen op de buurvrouw
Als ik in Rotterdam wat Ajax-shirtjes wil verkopen
Als ik de vruchtenhagel op kleur wil gaan sorteren
Houd me dan niet tegen

En als ik een demente weduwe wil gaan vertellen dat haar man thuis op haar wacht
Houd me dan niet tegen

Als ik stage wil lopen bij de hoeren
Als ik in de kerk het ‘Onze vader’ mee wil boeren
Als ik iemand hulphond wil bevrijden van zijn riemen
Als ik een elftal wil beginnen met z’n tienen
Als ik een echte Mondriaan verder in wil kleuren
Als ik een openbaar toilet met poep wil gaan besmeuren
Als ik in Staphorst een gaybar wil beginnen
Als ik in een verpleeghuis wat rapportgeld wil gaan innen
Als ik op 5 december het geheimpje wil verklappen
Als ik me in een schoolzone voordoe als Verstappen
Als ik een vluchtelingenuitje wil organiseren
en ik vind dan dat raften echt iets is om te proberen

Houd me dan niet tegen

Maar als ik ooit op het punt sta om op te geven, houd me dan alsjeblieft tegen

Kinderen met hun vader richting school voor rekenles
De geur van samen komen waait de keukens uit rond zes
Een meerkoet zoekt naar takjes en wat plastic voor het nest
En wat ganzen vliegen over, want de wind waait daar het best

Oohhh

De zon schijnt en weerkaatst door glazen ramen op de vloer
Langs ’t slootje naast ’t fietspad zit een reiger op de loer
En de regen maakt van ’t stoepkrijt kleurenzeeën op de vloer
De ondergaande zon schetst op de straatsteen jouw contour

Ooohhh

Ik sluit mijn ogen voor de waarheid, houd me doof voor buitenaf
‘k keer mijn rug naar de verhalen, duw wat pijn doet van me af

Maar ik mag me niet verraden, angst is waar het mee begint
‘k lieg mezelf een mooie wereld zodat hoop de oorlog wint